‘'elbette ilk sen öğrenmelisin çözmeyi
bir de ters açıları olmasa zamanın.''
var olduğumuzu unuttuğumuz anlarda
seslerini hiç dinlemediğimiz taşlardır boşluğa atılan
karışıklığın içinden baktık sadece ters açılarına
neresinden söyleneyim ki sana hayat.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Yaşadığımız zaman aralığında dünyamızın içler acısı hali,insanların fiziki değişimlerinin yanında, ruhsal erozyonlara uğrayarak negatif yönde, çığ gibi yuvarlandıkca büyüyen bir yoğunlukla hayatı,yaşam dediğimiz ortamı çekilmez hallere sokmaları..Çözmek istediğimiz çok şeyler olsa da malesef kaybolan umutlar yüzünden,çoğunluk olarak sadece o hayatın iyi birer seyircisi olabildik..!
Okurken derin derin düşündüren,düşündürdükce peşi sıra sürükleyen, oldukca etkileyici güzel bir şiir okuttunuz bizlere..Kaleminize yüreğinize sağlık Refik bey Üstadım..Canı gönülden kutluyorum..
Selam ve saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta