‘'elbette ilk sen öğrenmelisin çözmeyi
bir de ters açıları olmasa zamanın.''
var olduğumuzu unuttuğumuz anlarda
seslerini hiç dinlemediğimiz taşlardır boşluğa atılan
karışıklığın içinden baktık sadece ters açılarına
neresinden söyleneyim ki sana hayat.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Yaşadığımız zaman aralığında dünyamızın içler acısı hali,insanların fiziki değişimlerinin yanında, ruhsal erozyonlara uğrayarak negatif yönde, çığ gibi yuvarlandıkca büyüyen bir yoğunlukla hayatı,yaşam dediğimiz ortamı çekilmez hallere sokmaları..Çözmek istediğimiz çok şeyler olsa da malesef kaybolan umutlar yüzünden,çoğunluk olarak sadece o hayatın iyi birer seyircisi olabildik..!
Okurken derin derin düşündüren,düşündürdükce peşi sıra sürükleyen, oldukca etkileyici güzel bir şiir okuttunuz bizlere..Kaleminize yüreğinize sağlık Refik bey Üstadım..Canı gönülden kutluyorum..
Selam ve saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta