Terra Rosa Şiiri - Emirhan Çiloğlu

Elimi efsunun yıkıyor, tenimi sen
Zümrütten bir dağ eriyor gözlerinden aşağı
Bu dağda ben, biz, senden birileri
Diri diri dağlıyor bedenimi, bizden gibileri

Azap tohumlarını sarmaşıkların mı delmiş
Bahçe bahçe dolaşıp güz getiriyor yaşıma
Dağ bahçeye yıkılıyor, bahçe benim başıma
Tohum benim kanımdandır, bahar senin sanrınsa

Bir yanında bir katliam var anlaşılan, bir soykırım
Belli daha önce kimse soykırımından okşamamış
Oysa ki kırılması gereken soylar dahi var sende
Anlaşılmamış
Ya anlayan anlaşılmamış ya da vakit talanmış

Tutmak isteyen bir can var bak
Can benden ileri
Ya hüzün elini tutsaydı koşar mıydı birileri
Ben uçarken koşan mı yoksa gören mi tadar seni?
Gönlüm bir deli nehir
Durma boğ kendini