Bir eksiklik yaşantımda var biliyorum,
Eksikliğin acısını hissediyorum.
Yüreğim eriyip bitip tükeniyor bak,
Diyorum ki dostlar bana mutluluk yasak.
Tesadüf değildir bizim yaşadığımız,
Doğru olan şudur bilin yollandığımız.
Hangi yoldan gidersen git varacağın yer,
Yaşadığın sıkıntılar irade ister.
Aradığım o eksiklik bulunacaktır,
İradeyle eksiklikler yok olacaktır.
Gönderildiğimiz yaşam yönlendirecek,
Sessizlikteki o sesi seslendirecek.
Bir görev için dünyaya gönderildik biz,
Sade yiyip uyursak bil hepimiz hiçiz.
İnsanlığı yüceltmektir farz olan görev,
Bencillikleriniz için vermeyin söylev.
Hep ben benci olmak insanlık değil,
Yalnız maddi değerlere vermeyin meğil.
Paylaşılamayan nedir ne bu hainlik,
Terör adi bir cehalet sonu sefillik.
İnsanla hayvanın farkı aklın varlığı,
Vahşilikle yok olacak ruhun sağlığı.
Bilinçli olarak sahip ol kişiliğine,
Dürüstlük ışığı vursun özelliğine.
Eksiklik işte burda sorumsuzluk bu,
Yok etmek mi istiyorsun insan ruhunu.
Aklı olmayanın bilin silâhı vardır,
Bilmeli aklı olanın silâh aklıdır.
Kayıt Tarihi : 15.12.2007 21:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!