çok kısa ömür
insan her acıyı yaşayamıyor
ancak paylaşabiliyor
Nazım ustada atom bombasını yaşamamıştı fakat acıyı hissedebilmiş,
o satırları dökebilmişti kağıda
kim bilebilirdi ki yıllarca yılı beklediğim o durakta o gün otobüsün gelmeyeceğini, gelsede benim göremeyeceğimi, Ankara'nın karanlığında
beni beklemeyin annem, babam, eşim, canım çocuklarım
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta