Termodinamik Kıyamet Şiiri - Yunus Yılmaz 6

Her sabah
Güneş doğar
Etrafa ışık saçar.
Etraf, aydınlık
İçimde sıcaklık

Bazıları,
Güneş gibi ışık yayar.
Bazıları,
Güneşi balçıkla sıvar!
Realite şu ki, kendi gözünü kapar
Sadece kendine gece yapar
Her varlıkta var hareket,
Bize sunulan bunca nimet
Yaşadığımız bereket.

Evrende hareket bir süre devam eder
Sıcak cisimler ısı kaybeder,
Zamanla ısınır soğuk maddeler
Bu enerji akışı sınırlı olarak devam eder
Evrende, Delta t=0 olunca,
Bütün cisimlerin ısısı eşit olacak.
Isı transferi durunca,
Evren, durağan bir ısı gölü olacak.

Küresel ısınma bundan ibaret,
Gün batıp, doğmayacak ilelebet.
İşte bu, termodinamik kıyamet,
Vaad edilen gün, gelecek elbet.
Yer, yerinden oynayacak,
Yıldızlar, hallaç pamuğu gibi dağılıp
Bütün insanlar toplanacak.

Boynuzlu koyundan,
Boynuzsuz koyunun hakkı alınacak.
Zerreyi tartan, mizan kurulup
Her olay hassas terazide tartılacak.
Defterini, kimi sağdan kimi soldan alacak,
Yaradılış sınavı, sonuçlanacak.
Tohumun çürümesi ile,
Sümbülün hayatı başlayacak.

Bizimyunus
4 Mart 2007
ANKARA