Terminaldeki Çöpçü Şiiri - Dersim Cantek

Şehrime gelen yabancı misafire takıldı gözlerim
Usulca gülmelerini izledim
Saçları kıvırcık gibi yüzünde gamzeleri
Eksik olmuyordu
Herkese selamlıyor ve gülümsüyordu
Ben terminalde bir çalışan işçiydim
Neler gördü gözlerim vedalar ayrılıkları
Ağlıyanları, birbirine koşup sarılanları
Hüzünlü vedalar asker uğurlamaları
Bazen bende onlardan gibi hissediyordum
Uzun seferden gelen otobüsleri seyrederdim
İnan insanlar kimisi mutlu kimisi mutsuzdu
İkisini anlamak için onlar gibi oluyordum
Ellerimde bavuluyla kalan insanlar beni üzüyordu
Saatlerce bekleyen insanlar beni üzüyordu
Kafamı eğip yerleri süpürür iken
Atılan mektuplar, çicekler, kolyeler, hepsi çöptü benim Gözümde
Peki ben işimin gereği süpürüyordum ama
İnsanlar için ne anlamı vardı bu yaptıklarımın
Otobüsten inen bir kıza bakakaldım
O kadar derin o kadar güzelti ki
Halime bakıpta bi çöp kovası bir süpürge umudumu, Aşkımı, sevgimi süpürdüm ve çöpe attım her şeyi.