terminalelde öğrendim ben ayrılığı!
otobüsler nasıl acımasızdır,
tekerlerin dönüş kuvveti kaç newtondur;
burda öğrendim.
ve sıcakta fazla duran aşkların
araya gittiğini!
kalbimin yoluna bir otobüs düşmedi!
ben 2 numaralı koltuk yalnızlığında
seni bir parça dua gibi
sonsuz ve umutsuz bekledim.
ben sevgilinin yolunu beklemeyi öğrendim;
şehirler arası otobüs terminalinde!
seni bir şiir gibi buğulu cama yazdım.
giderken,
başımı cama dayadım;
başımı omuzundaki 2. dizeye dayadım.
ben terminalde,
bir kadını nin rli kombinasyonu kadar
cama çizip
ağlamayı öğrendim!
yolların senin yüzünden bu kadar uzun olduğunu öğrendim!
Hanifi KesikKayıt Tarihi : 23.3.2012 16:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!