Termaş Şiiri - Abdullah Mennan

Gün döndü günler döndü,gazallar döker oldu
Kar altından karı delen kardelen oldu

Yaşı yetti güzü aştı alamet güzel oldu
Yeldirmesi yellendi ateşten yalaz oldu

Gülümsedi güle döndü bahara ateş oldu
Cennet bağına düşen gün batımı alı oldu

Yandı yürek tüttü buhuru tütsü oldu
Ne beklersin bülbül gülün kanı ateş oldu

Gönül verdi ele vardı elden beter el oldu
Balından bağışlanan baykuşu termaş oldu

Gül be gül gülden medet umarsın bülbül
Kalenderlik güle değil bülbüle mahsus oldu