Alın terinin yeri artık nerede
O alnının tam ortasından
Şıpır şıpır gözüne dökülenden
Bahsetmiyor muyuz şimdilerde
Eskilerde kendilerine bakıp
Alnım açık diyorlardı sıkça...
Açık olan her ne varsa
Açık yüreklilik, açık sözlülük...
Sanki çok bir ucuzladı gitti
Tüm değerli şeyler gibi.
İnsanlar neden kızmasınlar ki
Değersizleşirken her değerleri
Kim kime borç verir ki ömrünü
Boş vermişlik olmaz mı bu
Feda edeceksen et mutlaka
En değerlisinden başlayıp
Eline yüzüne ne bulaştıysa
Ama veda etmeden olmaz
Sefayı yalnız sürebiliyorken
Kimse yok mu etrafına bir bak
Cefayı çeken sonra vefa diyor
O zaman her şey anlamsızlaşıyor
Hakkını aldıysan daha ne?
Fakat diğerleri gibi yapmadın ki sen
Helali hoş olsun amma velakin
İyi bak, şaşı değil sonra şaşırma!
Döneceğin bir yer varsa durma
Arada bir dönmelisin yolun sonuna
Ama orada mutlaka sen olup
Değer bilenle değerlenmeli
Kıymet bilenle kıymetlenmeli
Gökteyse göğe yükselmeli
Yerdeyse yere inmelisin
Başka bilinen doğru yol yok!
Emeğin hakkını ekmekle
Ekmeğin hakkını emekle
Verebildiğin bir zamanlardı
Alnın açık ve sen sıkı terlerken
Olan; Sıcağın marifetinden değilken
Bunları hiç düşünmezdin. Şimdi neden?
Yılmaz BEKTAŞ
Kpt Yılmaz Bektaş
Kayıt Tarihi : 25.5.2023 18:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!