Terkib-i Bent Şiiri - Doğukan Batuhan Ku ...

-1-

İnsan bilip de milleti fena mahvoldum hıyanetten
Bir de vuslat vurur kalp ama dönmez aşka minnetten

Mehr yolunda ölse endam hissetmez vücut ne gam
Ömür boyu yürüdüm de çektim acı lev’i gârâmetten

Ümit ile çıkılan yolda yıkılsa da küllere şahs-i hürriyet
Güven aşkın uçtuğu semaya ki çekme can-azar gurbetten

Kim ki söyler yalan ben kötülük görmedim aşktan diye
Göz fizar eder ateş-i hecri tattıkça dürr-i cânan vecdiyetten

Ahver sevgiliye feda tefdiye etmişsem aciz başımı bu yola
Bir gün olur da aftab tekrar nühûd eder fecr-i vaziyetten

O ki kadd-i müstesna bicad, bâriz güzelliği gözüme biten
Tutarken elini sürünsem meşkû etmem zor vahâmetten

Aksâ-yı emel bildiğim yerden salınır ahger gibi bülbül
Bırakırsam seni bu cüded yolda parçalanır dâr-ı gönül

─ ─ ─

-2-

Kolay değil deşt-i hayat zoraki tecâhül-i ârif edebi böyle başlar
Günde bêrûz eder kubbe-i mina üzeri lekesiz necm-i aşklar

Uğruna ithaf ettiğim divanlar kadar recf etse vêch-ül arz
Felaketten cûhuz edemez garip aşkına arşa değen başlar

Ben ki mükevvin yoktan fecr olan bir hayâlât-ı pêrişâna
Ri’mam bilirim dilberde ahu gözlerden daha hilâl kaşlar

Ziya-yı kalb vardıkça ışığa mâhtâb-ı gölden elimde mizber
Bir günün sonunda arzu biter gözden boşanır hicran yaşlar

Ateş sema üzerinde süzülürken pür-nisyân sessiz bir deniz
Tutamam ellerimle hûrûc ettikçe kopar nirumend kayışlar

Mühim değil kopsun kayış aşk yolunda tükensem ne cefa
Gam ne ki sen baş koy aşk-ı hakikî uğruna sefer etsin kuşlar

Aksâ-yı emel bildiğim yerden salınır ahger gibi bülbül
Bırakırsam seni bu cüded yolda parçalanır dâr-ı gönül

─ ─ ─

-3-

İnsan böyledir verdiği sözün ardından gelemez
Bir seçimde bulunması gerekse dahi dönemez

Ne kadar dönek olursa olsun hain insanoğlu
Can yoldaşının dertli vaktinde çekip gidemez

Sözde kalp kırmamak adına atılan o yalanları
Soğuk ve elhan ortasında köpeğe atsan yemez

Düşmandan beter olmakta ve açık kollamakta
Methiyeler düzülen cânânın eline su dökülemez

Fedâkârlığın artık boş ve saf bir laf olduğu felekte
Sessiz gemiye binen cânânın peşinden gidilemez

Olsun, bu yolda kimdir ki uslanmaz acı ve cefadan
Onun muazzam gönlündeki aşk ve sefa bitirilemez

Aksâ-yı emel bildiğim yerden salınır ahger gibi bülbül
Bırakırsam seni bu cüded yolda parçalanır dâr-ı gönül

─ ─ ─