Terk-i diyarda öksüz kalsa da bazen iyi insanlar,
Kaderleri gibi görünse de temiz sevdalarında yalnızlık,
Bilirler tez uyanmayı o meşum karabasanlarından
Etmezler, minik dertlerini büyük kederlere kurban
Tebessümlerinden, kâinata mutluluk saçan mucizevi yıldızlar doğar
Unutma ki;
Kendi zemherisinde boy verip,
Kendi hüznünde toy kurar,
Ve bundan dolayı fukaradır hep
Zamanında çiçek açmayı bilmeyen o şıpsevdi âşıklar…
Tekrar kanat açıyorum denizlere doğru
Güneş ışığı dans ediyor saçlarıma yağan karların üzerinde
Sanki geçmiş düşlerimin her biri asılı duruyor enginlerde
Gökyüzündeki kuşlar ve mavilikler gözlerimin içinde
Tahmin edeceğin gibi garip bir hüzün bağdaş kuruyor yüreğimin tam orta yerinde
Ki alabildiğince sihir var nefes aldığımız her yerde, yeryüzünde...
Kayıt Tarihi : 27.2.2012 11:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nadide beğeni ve kıymetli yorumunuza çok teşekkür ediyorum.
Kendi zemherisinde boy verip,
Kendi hüznünde toy kurar,
Ve bundan dolayı fukaradır hep
Zamanında çiçek açmayı bilmeyen o şıpsevdi âşıklar…
yorumsuz ..mükemmel anlatım ...tebriklerimle şaiire
TÜM YORUMLAR (2)