Yıllardır duruyorum kapında hasretle.
Annesini bekleyen yavrudan farksızım.
Aşk mührünü basınca kalbime şefkatle.
Kayboldu dünyamdaki geçmeyen tüm sızım.
Yaşam denilen pense ruhumu sıkınca.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta