Terketmenin evreleri

birinci evre ;

o gider pek önemsemezsiniz ,
nasılsa huyu bu,
dönüp dolaşıp gelir,
alışkınım ben bu met cezirlere dersiniz,
hatta bir vakit uyuyup,
yemek te yiyebilirsiniz.

ikinci evre :

hafiften bir endişe sarmaya başlar
yüreğinizi,
ses soluk çıkmayınca,
Allah Allah noluyo şimdi buna dersiniz,
ama içten içe yüreğinizi,
ince bir sızı basıp kanatır

üçüncü evre :

artık eni konu, telaş basar sizi,
bu adam/ kadın böyle yapmazdı dersiniz de,
Gözyaşlarınız eni konu hazırdır heran akmağa,
başlarsınız artık yollara hep merakla bakmağa
telefondadır kulağınız,
ama günde onbeş kere çalan o telefon
suskundur çalmaz artık hiç...

dördüncü evre :

korku içindedir artık yüreğiniz
ödünüz patlıyordur ya gelmezse diye,
ama giden gitmiştir bu kez sahiden
şayet giden gelseydi,gelir idi dedem

beşinci evre :
yürek mutsuz,gelen günler umutsuz,
kutlu hiçbirsey yoktur yaşamınızda,
artık yaşarsınız yaşamanıza da,
o yaşama nekadar yaşamak denirse...!!!

GÜLEN