'Ben, çiçekli bir günde doğmuşum gülüm,
Sevgi ve aşk belemiş yüreğime yaradan
Ölüm, ipekli bir mendil gibidir, cebimde katlı duran
Nerede biterse bir sevda, orada tüter yeni bir duman..'
Sevdanın sokağından taşınıyorum artık. Ne varsa boşalttım içerisinde, ne varsa yükledim anılarımla ve kervanımla düştüm yollara. Yıllardır nefessiz bir resim gibi gülümsedin can evimde. Silik hatıralarınla baktım gözlerine. Yıllardır efkârımı döktüğüm odamı talan ettim, umutsuz aşkını o enkazın altında bırakarak yola çıktım dağlara.
Bugüne kadar gürül gürül akan çoban çeşmemin de suları kurudu vefasızım. Deli gönlünü, uçarı, haylaz siluetini de attım dipsiz, bulanık kuyulara. Arada bir sızlayan yüreğim, yorgun gözlerim, zemheriye dönüşen gönlüm, acıları çeke çeke olgunlaşan bedenim ayaklarımın yörüngesinde şimdi. Nerede mola veririm, nerelerde otak kurarım sorma sakın.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta