Ne nebisin ne veli, vasfın şeksiz eşkıya!
Sevmiyoruz bil seni, terk et bizi ey riya!
Tasannudur bir adın, tavırların yapmacık,
Yoktur tuzun ezelden, tadın doğuştan kaçık.
Sâri illet gibisin, tasallutun imana,
Sınav için verildin, şu arzdaki insana.
İşin gücün tahriptir, her samimi fiili,
Atarsın istiskale, seni seven faili.
Müminlerin hasmısın, şeytanınsa can dostu,
Seni seven insanlar, iblise verir postu.
Hayatında yok hayır, enikonu hep şersin,
Dostluğunu istemem, hasmım olan nefersin.
Dinin sapık tarzın bet, makbul değil bu elbet.
Yakamızdan çek eli, uzaklaş ilelebet.
Azdırırsın çok kulu, attırırsın şakülü,
Şayet şuur cüziyse, kul yaparsın akılı.
Bırak bizi ey riya. mahveyledin milleti!
Beşer asla görmedi, senin gibi illeti.
Bırak bizi bizlere, kendimize gelelim!
Safileşsin niyetler, tam ihlâslı olalım.
Çok çektirdin bizlere, yetsin artık bu zillet!
Git merihe ya aya, felah bulsun şu millet!
Kayıt Tarihi : 25.5.2007 12:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!