Terkedişin Şiiri - Veysel Tahtasız

Aklıma düştü yine Terk edişin,
Soğuk Bir Kış Akşamının Saat Gece 12 sinde,
Hava; İçimin ateşi ile Isınmayacak kadar soğuk,
Peki
Engel mi Dersin Seni Düşünmeye?
Ve Bu Gece Benzetmeler Yapmayacağım Gidişine,
Ben Olduğu Gibi Anlatacağım, Sen Anladığın Gibi Oku,
Ne Fark Eder?
Sen Gözünü Bu Sözden Kaçırma Diye Büyük Puntolarla Yazıyorum,
BU SÖZÜN MUHATABI SENSİN...
Bir Düğün Edası Gibiydi Gidişin, Üstünde Siyah Uzun Bir Pardesü,
Ayaklarında En Son Sevgililer Gününde Aldığım Ayakkabıların,
Ve Sen En Can Alıcı Kokunla Beraber Çekip Gittin...
Ben o Endamını İzlemekle Kalakaldım,
Dedim ya Gecenin Karanlığı İle Bir Bütün Gibiydin,
Siyah Yine Her zaman ki Gibi Sana Çok Yakışmıştı...
Alışkanlıkların Kaldı Üzerimde,
Sabah İki Ekmek Ve En Sevdiğin Reçeli Alıyorum,
Kendime Bile Belli Etmiyorum Gidişini,
Ben Yine Masaya İki Bardak Koyuyorum;
Açık ve Tek Şekerli...
Gördün mü Konu Sen Olunca Lafın Ucu Bucağı Belli Olmuyor,
Belkide Sana Yazdıklarımı Bir Gün Ona Okuyacaksın,
Ve Diyeceksin ki;
O Beni Bir Başka Sevmişti...
İşte O Zaman Mezarda Kemiklerim Sızlayacak,
Sen İse, Gecenin Mateminde Sırra Kadem Basıp,
Yeni Bir Hayatın Irzına Geçmekle Meşkul Olacaksın...