Ortalıı büründü yine karanlığa
Gönlümün güneşi söndü apansız.
Ağlayıp dururum yalnızlığıma
Sen beni terkedeli böyle zamansız.
Akrep,yelkovan kırgınlar birbirine
Dönüşü olmayan yolculuklarında,
Kanar hep,söz geçiremem gözlerime,
Vuslatı bekleyen hülyalarımda...
Kayıt Tarihi : 4.7.2012 09:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!