Terkediş Şiiri - Sedat Gür

Bugün tam altı yıl oldu.
Kapıyı çekip gideli,
Dolu dolu tam altı yıl.

Sonsuz huzurla çıktığım yolda,
Bugün geldiğim noktada,
Hala o kapının eşiğinde görüyorum kendimi.

Ne yazık....
Bir adım bile atamamışım,
Bir adım uzaklaşamamışım.

Evet... Bugün seni terkedişimin altıncı yılı.
Ve ben hala altı yıl önceki yerdeyim.

Aslında kimi, neyi terkettim;
İnan farkında bile değilim.
Şuğursuz gibiyim...

Yıllar geçti ben hala seni tartışıyorum.
Hala kendimle senin kavganı veriyorum.
On yıl geçti hala uzlaşamadık....

Bir tek sen miydin sanki canımı yakan?

Senden sonra yine aşık oldum,
Sayfalarca bir başkasını anlattım,
Mısralarım bir başkasını çizdi sabahlara kadar.

Yataklardan kalkamadım, koptum, yaşamadım....

Tıpkı senin benden aldığın gibi,
Bir başkası da aldı hayatımı elimden.

İstanbul'a seni haykırdığım, seni anlattığım gibi,
Onun için Bursa'nın kırpışan ışıklarını izledim.

Bir şehirdi baktığım,
O, oralarda bi yerlerdeydi.
Ve ben ona baktım gecelerce.

Günlerce ona uyandım,
Rüyalarımda onu yaşadım...

Canım öyle yandı ki,
Sahte sahte güldüm hep,
An olsun mutlu olmaktı istediğim,
Sırf hayata inat.

Yeni insanlar aradım acımı hafifleticek.
Bulduklarım en iyi dostlarım oldu.

O, bir başka sendin,
Ben seni bu sefer elde edemedim...

Bir sabah kalktığımda onu sordum kendime,
Cevap alamadım.

Gitmişti... Evet gitmişti...
Yine yalnızdım...
Yapayalnız...Sevindim...

Tıpkı seni bıraktığım gün gibi,
Ben, yalnızlığıma sevindim.

Zaman hergün yeni birini alıyor benden.
Neden bıraktım seni?
Dostlarım için?
ailem için?
kendim için? ..

Şimdi kaçı var yanımda?

Büyüyorum....
Ve büyüdükçe yalnızlaşıyorum.
Yaptıklarımdan hiç zevk almıyorum.
Öylesine sıkıcıyım ki,
Bazen ben bile dayanamıyorum kendime.

İçimden kimseyle konuşmak gelmiyor.
Eskileri unutmamak için,
Yeni insanlardan nefret ediyorum.

Önümde koca bir dünya var.
Ben, birileri beni tutuyormuşcasına mıhlandım yerime.
Adım atmak istesem canım yanıyor.
Arkamı döndüğümde ise...

Hissizim seni bıraktığım günden beri.
En son aşık olduğumda yirmibir yaşımdaydım,
Bugün yirmidört,
Oysa daha onüçtüm sen hayatıma girdiğinde...

Birileri alsa beni benden,
Sıcacık aksa göğsüme.
Senden bi şeyler buluyorum onda,
Saçları, elleri, sesi...

Her kumral seni anımsatıyor bana biraz biraz.
Ben seni hatırladıkça,
Sessiz çığlıklar atıyorum alevler içinde.

...aslında yeniden sana aşık oluyorum.
Yeniden, yeniden seni yaşıyorum...

Korkuyorum ömür boyu seni düşünmekten...
Geri dönüp kapıyı çalmak istesem,
Ben elimi götürdükçe,
Hep bir adım uzaklaşıyor benden.
Kaçıp kurtulmak istesem,
Adım attıkça yerimde sayıyorum....
Allahım ne kabus! ! !

Bi' sen misin sanki tek derdim.
Ben bi' şeyler için çabaladıkça,
Sonuca bir kala darbeler alıyorum her seferinde.
Yılmadan koşmaya çalışıyorum inandıklarımın peşinde.

Ama hayat en iyi kumandanlarını koymuş karşıma,
En ağır kayıpları veriyorum ayrı ayrı her cephemde.

Olur da bir gün gelipde,
Kaybedip hayatın esiri olmaktan korkuyorum...

9.Şubat.2009