son parça,
tüyleri dökülmüş
mor kadife koltuk.
sabit kalemin,
etrafında dualarla döndüğü,
dönüldükçe moraran
morardıkça yok olan
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta