İçimde sensizligin yalnızlığı,
içimde buruk bir özlem..
şimdi çok uzaklardasın biliyorum,
içimdeligin kadar eminim..
Belki ellerin başka ellerde,
belki gözlerin başkasının esaretinde,
belki sıcaklığın başkasını eritmekte..
İçimde sonsuz,
içimde tarifsiz özlemin büyümekte..
Yatağım sen kokuyor,
aynada suretin,
aynada müstehcenligin...
duvarlarda kahkahalarının,
duvarlarda iniltilerinin yankısı var halaa...
odam senle dolu, ruyalarımda sen..
geceler seni sayıklayıp durmuşum..
yastığıma sen diye sarılmışım..
Bir hanıma 'sen diye' koşmuşum,
anlamsız anlamsız baktığında
utanıp anlamışım...
Bunları yazarken ben,
terkedip gittigin akşam gibiyim...
biricik sevgilim..
öyle çok özlemişimki seni,
öyle çok.......
30.10.2006
Mustafa NihatKayıt Tarihi : 3.11.2006 22:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!