Terkedilmişliğin Derin Girdabı

uzatılan gül
şakağımda kurşun izi
ve gözlerimde
intihara meyilli bir yunus sürüsü

ve ben
her geçen trenin ardından
ses tutuyorum
demirden ötede

tanımadığım yüzlere selam veriyorum
karşılıksız
dolu
dolu bir hüzünden başka ne ki her gidiş
kırılıyor ellerim
siren seslerinde
gözlerimde kıvrılan yolların telaşı
gözlerim yorgun
gözlerimde terkedilmişliğin derin girdabı
gözlerim dargın

gül kokusu dilimde
şakağımda kurşun sesi
intihar eksik bir ölüm
yada saçları kısa kesilmiş
on üçünde kirli bir kadın
oysa yüzünde ki masum bir çocuk
üstelik temiz

avuçlarımda solgun bir gül gölgesi
kan kızılı
avuçlarımda çözülmemiş bir denklem
bilinmeyenli
avuçlarımda tarifsiz birkaç bakış
adsız
avuçlarımda ılık bir şafak
renksiz
avuçlarımda derin bir sensizlik
şekilsiz

yüreğim ıslak ağlamaktan
güneşe asıyorum hesapsız bir sabah
takılıp gidiyor ak benizli bir kuşun ardına
dönmesini bekliyorum
bekliyorum boşuna

vakitsizdir aşk
habersiz gelir
vayyy
acıtır
sızlatır
vakitsizdir ölüm de aşk gibi
ne zaman gelirse gelsin
hep erkendir
gözlerimde ki
ölü bir yunus sürüsü
gözlerimde ki
parçalanmış bir resim
yada önemsenmeyen bir ayrıntı
gözlerimde ki
düpedüz ağır bir yıkım
yağmalanmış bir düş
gözlerimde ki
sahipsiz bir isim
boş bir künye

nergisler kurumuş
tarümar bir şafak
kıyılmış ırzına uluorta
üstelik
bilerek ve isteyerek kanamış

artık bu şehir kara bir zindan olur
kirpikleri üstüme salınmış kurşunlar olur
mahmuzları deşer bağrımı

çöpçüler amansız gardiyanlar gibi kapar yolları
demir vagonlara yüklenir aşk kırıntıları
sabah beşi belki vurmuştur
belki de zaman denilen
durmuştur

yokluğun nasıl bir susuzluk
sevdiğim yokluğun boynumda taze ilmek
sevdiğim sensiz yaşamak ne demek
kıydırtma kendimi kendime
kıydırtma kendimi kendime

fikrimde üç tamamlanmamış söz
üç gidilmeyen yer

biraz kör
biraz sağır
biraz dilsiz
hangi eksik yanım
sevdiğim
hangi eksik yanım ürküttü seni

yokluğun imkansızlığımdır
kıyametimdir
sevdiğim
önce öldür
önce öldür
sonra terk et beni