Terkedilmişliğin acısını yüklendim
Bugün içim sensiz ne kadar boş,
Ne kadar yoksun güzelliklerden.
Terkedilmiş bir ben varım tek
Bu koca evrende...
Yüklenmişim yetmezmiş gibi
Bunu da sırtıma...
Karşı balkonda oynaşan kızlar,
Parkta gezinen bir çift
Ve kapkara bir ben varım orta yerde
Terkedilmişliğin acısı var içimde...
Neredesin sen,
Neden yoksun?
Kayboluyorsun karanlıklar içinde
Sonsuzluğa gidiyorsun.
Ben sensiz, hayata küskün.
Ben sensiz hayattan bezmiş
Ben sensiz, ağlıyorum...
Ara sıra koyu karanlıklar arasından
Parıldıyor bir çift siyah göz.
Saçların sanıyorum
Yüzümde gezinen rüzgarı
Sesin oluveriyor
Derenin çağlayışı.
Ben
Benliğimi kaybettim sensiz
Bulamıyorum! ..
Ben insan değilim artık
Yitirdiğim bu dünyada
Ben sensiz
Yaşamaya çalışıyorum! ..
Bir toz parçası gibiyim
Hayat rüzgarının önünde
Sağa sola savruluyorum! ..
Hayatımın cevheri
Siyah gözlüm, siyah saçlım...
Evrenimin ana maddesi
Neredesin şimdi sen?
Benden habersiz
Mesutsun benden uzak.
Yaşayamam ben sensiz
Bana kendimi bırak! ..
(Akhisar,16.05.1970)
Mustafa Süreyya SezginKayıt Tarihi : 5.8.2002 23:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!