Terkedilmişler Diyarı Şiiri - Galip Uyar

Terkedilmişler diyarı burası!
Bir benim kendimle
Bir ben ve ben
Karanlık mı karanlık bir gökyüzü
Ufuklarda bir ışık hüzmesi
Doğacak güne gebe
Terkedilmişler diyarı burası!
Bir nehir uzanıyor onumden
Menderesler çiziyor
Gürül gürül...
Biraz ilerde kuruyor
Derken çatlamış topraklar
Terkedilmişler diyarı burası!
Yemyeşil bir orman etraf...
Ve onun etrafı bataklık
Çekiyor içine yeşilliği
Ve yeşilliğin etrafı kuraklık
Ve yine çatlamış topraklar
Terkedilmişler diyarı burası!
Tarifsiz bir manzara
Tezatlar ortada..
Ağlayanla gülen kolkola
Ama yalnız başına
İkisi bir başına
Terkedilmişler diyarı burası!
Kelimeler kalmış geride
Anlamları yitik
Çıplak
Ölü canlılar
Anlamsız anlamlar
Terkedilmişler diyarı burası!
Bir sızı
Derinden..
Bir pınar
Gözyaşlarından...
Bir sevgili
Ümit kırıcı...
Bir ümitsiz vaka
Şu seven kalp
Terkedilmişler diyarı...