Terkedilmiş şehirler kaldı geriye sessiz ve ıssız
Bir zamanlar hayat doluydu şimdi ise yalnız
Anılarla dolu sokaklar, binalar ve parklar
Kim bilir geride kalmış ne hikayeler saklar?
Terkedilmiş şehirler, şimdi doğanın kucağında
Yeşillikler ve hayvanlar kuşatır dört bir yanı
İnsanın izi silinir yavaş yavaş ve derinden
Doğa insana neden acısın, alır kendine ait olanı
Terkedilmiş şehirler, gizemli ve ürkütücü
Kimse bilmez insanın gidişini, neden terk edildiğini
Belki bir savaş, belki hastalıklar, belki de bir felaket
Ya da belki insanın kendi kendine yaptığı başka bir illet
Terkedilmiş şehirler, bize bir ders verir geçmişten
Hayatın kırılgan olduğunu gösterir geçti artık iş işten
İnsanın ne kadar küçük ve fani olduğunu hatırlatır
Ve doğanın ne kadar güçlü asıl hak sahibi olduğunu anlatır
Kayıt Tarihi : 25.8.2023 15:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri modern dünyada yaşayan insanın kendi hazin sonunu nasıl getirdiği düşüncesi ile yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!