Terkedilmiş Liman Şiiri - Recep Küçükece

Terkedilmiş bir liman oldum ben
Herkes ve herşey çekip gitti
Bir tek sen kaldın yanımda
Ama, seni bu halde gördükçe
İçim ürperiyor
Bir elinde bavul, diğerinde bilet
İlk fırsatta sende kaçmak istiyorsun benden
Beni burada, böyle yapayalnız bırakmak

Ve işte artık sende gittin
Yalnızım şimdi bu hayatta
Bir tek sen verdın beni aydınlatan
İşte senin gidişinle birlikte
Limanı aydınlatan deniz feneride söndü

Buraya, bu limana ilk geldiğinde
Hayatım canlanmaya başlamıştı
Herşey çok güzel olacak diyorduk
Sanki herşey ikimiz içindi
Hayatta sadece ikimiz vardık sanki
Birbirimize sözler veriyor
Birbirimizden ölene kadar ayrılmayız diyorduk
Birbirimizi seviyorduk

Ama herşey yalanmış baksana
Umudum olan sen de gittin benden
Beni burada böyle bırakıp gittin
Verdiğimiz sözlerde, sevgimizde
Hepsi yalanmış meğer

Ama olsun
Ben sensizliğe,
Bu limanda kimsesizliğe alıştım artık
Tek başına koca bir şehirde
Sensiz ve sevgisiz yaşamaya alıştım

Ara sıra uzaklardan gemi ışıkları geliyor sadece
Bakarsın yıllar sonra
Birileri gelir buraya
Senin hatıranıda alıp götürecek
Yada beni benden alıp gidecek