Terkedilmiş Kasaba Şiiri - Ahmet Çemen

Paslı bir çivi gibi
Körelmiş takvim yapraklarında
Evrende küçük bir nokta
Gölgeni senden başka kim görür ki
Terkedilmiş eski bir kasaba
Bırak önyargılarını ilk durakta
Gölgeni takip etmeyi de
Taştan duvar olma
Güneşin doğuşuyla yeni bir masal
Kışın beyazlarda yürü
Birazcık üşü ama hasta olma
Hafifle serinle
Perdeni kapat ama güneşliğin açık dursun
Sıcacık bir yaz sabahına uyan
Umutla güvenle
Ağla üzül ama sonra gül
Nefret et küfür et ama sonra gül
Sonra sus ve yine gül
Göreceksin dalgalı denizleri yel almış
Asıl küreklere yakın limanlara
Sonbaharda ağaçlar arasında dolaş
Yaprakların hışırtısı ve rüzgarlarla ahengi
Ama yağmurun hüznü olmasın
Kahve ve kağıt kokusunu hisset
Ama kahveyi dökme
Sonra bide kapını kapat
Ama kilitleme
Ha bide mutlu ol