Terkedilmiş Bandırma Şiiri - Semra Geven

Ya bu şehir bir ölü yada ben yaşarken ölüyorum
İki gün önce duyduğum martı çığlıklarını duyamıyor
Dalgarın kıyı vuruşlarını göremiyorum

Güneş bulutların arasına gizlenmiş sanki
İnsanlarsa bana oyun yapıyor
Dokunduğum her şey yok oluyor
Yada zaten her şey yoktu hiç olmadı

Sahte dünyanın sahte insanlarıydık
Belki de kendimizi kandırarak yaşadık
Hayatı yönettimizi sandık ama yanıldık
Çünkü yönetilen biz yöneten hayattı

Hiçbir zaman sormadı ne istediğimizi
Bencilce hoyratça al ve yaşa dedi
Bizse boyun eyerek istediklerini yapmakla kaldık

Şimdi bakıyorum her şey boş
İnsanlar yok olmuş benliklerini kaybetmiş
Nereye gittiklerini bilmeden ilerliyorlar
Ne bir dur diyen var nede durmaya niyetli olan
Sahte gülücükler almış tebessümün yerini
Dürüstlük yaşayamaz olmuş
En önemlisi de
Sevgi yerini nefrete bırakmış
İnsanlarda yaşarken ölmüş..