Beni sasirtan kaderimi degistiren o kücük kalabaliga baktim.
Her birinin sesini duyabiliyordum.
Güvenimin, inancimin bittigi o orta noktada duruyorlardi.
Kimileri hayat derdi oraya.
Hayattan elimizde kalan sadece kuru bir kalabalik miydi?
Seslerini duydugum ama göremedigim.
Sokak aralarina firlattim o kalabaligi.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta