Terkedilişin Siyah Beyaz Silüeti

Bu bir yalnızlık senfonisinin ilk notasıdır.
Yalnızlık benimdir, notaların değil.
Onlar sadece araçtır, aynı bu satırlar gibi.

Hep yazdım hayatımdaki boşluğu.
Satırlar yetmedi, ben usanmadım.
Usandırmadı hayat beni.
Ikinci bir kalbi karşıma çıkarmadı.

Her seferinde bu son dedim yüreğime.
Bu son, hazırla kendini sevgiye.
Aç bütün hücrelerini.
Mutluluk dolacak her birine.
Ama yine acıttı yüreğimi.
Terkedilişin siyah beyaz silueti.

Ne renk vardı artık gözlerimde
Ne de bakmak için bir heyecan başka gözlere
Yalnızlığım gözlerimi de kapatmıştı
Artık sadece yaşayamadıklarım vardı düşüncelerimde

Ne vakit yaklaşmaya çalışsam bir kalbin kapısına
Başka bir bekleyen olduğu düşüncesi korkutuyordu yüreğimi
Hep korktum hayır kelimesini duymaktan
Hep korktum kaybedişlerden
Her kaybediş yalnızlığımın derin kuyularına bırakıyordu
Ellerimin arasından kayıp giden kalbimi
Oysa biraz cesaret ne güzel olurdu değil mi
Korkmamalıydım bu karanlıktan
İnadına üstüne gitmeliydim kara bulutların
Arkasındaki güneşi yakalamak için

Ama yorulmuştum artık
Çok sevmediğim yalnızlığımla başbaşayım şimdi
Evimin duvarları üstüme gelirken
Gözlerimi kapatıyorum artık tek başımalığımdan kaçar gibi
Kaçar gibi gitmek istiyorum bu şehirden

Yeter artık, sevmek istiyorum bir yüreği
Yüreğimle yüreğinden öpmek istiyorum
Gözlerine bakıp gözlerimi görmek
Ellerinde sevgimi yeşertmek
Sevgilinin düşüncelerin de yaşam bulmak istiyorum
Evet
Bunu istiyorum.....