Terkediliş Şiiri - Osman Türkmen

Terk edilmişlik bırakır tenhada öylece,
Ne yaralar sardım, azab-ı mahşerden önce,
Islanmışlığım yağmurdan, çok öncedir benim,
Her adını duyuşum, yaralar ince ince.

Terk edilmişlik vurur bedenime sinsice,
Gittiğin günden bugüne, değiştim iyice,
Yüreğimi sana veremedim belki ama,
Sevgisizlik kol gezer, büyük aşklar ölünce.

Terk edilmişlik beni, öldürür sen gidince,
Şansı yoktur insanın, hayalleri bitince,
Ne sen varsın yanımda, ne de sana benzeyen,
Ben o güne ağlarım, şimdilerde sessizce.