Terkedilirken Şiiri - İsmet Zeren

Hiç avundun mu
Terkedilirken
Gelip geçen taksileri saymakla
Bir yerlerde
Yaşıyorken birileri
Aynı kaderi
Bir başka versiyonla

Çiçeklerin tomurcukları
Açar mı
Kar yağarken
Hiç düşündün mü

Uykudan uyanınca
Rüyanın yalan
Yaşamın rüya olduğuna
Hiç sevindin mi

Kırılma
Kırılırsan bitersin
Kurursun susuzluktan
Kırık süpürgeli
Bir cadıya dönersin

Şekil değişse de
Mabetin mumsuz/
Secden duasız
Sadece mekanı
Korkuların

Biletler kesilirken
O sonsuz yolculuğa
Son bileti
Ayırmak kendine
Çaresizliğe gülmek mi

Düze çıkra gibi
Yürüdükçe
Özgürlük..
Kanat çırpar yüreğine
Küçülür
Kocaman olmazlar
Ebabil kuşları
Gülüp geçer
Sıyrılırsın

Dert ne biter
Koçum yada bitanem
Senn yaşadıkça
Kalır yerinde

Yanlızca
Biraz üşür
Acıkır
Sonra doğrulup
Kaderine
Yani terk edenin
Aksi istikametine
Yavaşça yürürsün...