eskiden gün ağarınca gelirdi mutluluk
şafakta sen doğardın
sonraları güneşin batışını izledim
daha bir huzur verirdi karanlık
aslında karanlıktan korkardım
sensizlikten değil.
beni terkettin herkes gibi
geri döndüğümde yoktun evde.
oysa ben akşamları eve
güneşin doğmasını izlemeye gelirdim
şimdi yoksun
kendimle olan kavgamda yok
her akşam açıyorum bir ufak rakı
demleniyorum resminin karşısında
içtiğim her sigarada
seni çekiyorum sanki içime.
öyle hayatım virane falan değil
aldırmadım gidişine
sadece biraz ürperdi içim
karakterini düşündüm
sahte sevgini nasılda hissedemedim
biliyorum geri döneceksin
barınamazsın gittiğin yerlerde
ne istedinde yapamadım
veya ne buldun başka ellerde
hayat bir sigara içimi kadar kısa demiştim
şimdi sen izmarit oldun yerlerde
bolca gülüp eğlen mutlu ol
iftihar et bıraktığın eserle.
ben güneşin doğmasını isterdim
çünkü sen doğardın şafakta.
Kayıt Tarihi : 19.6.2010 01:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!