Doya doya tarandım
yalnızdım - tek başıma
Dünya ve ben
saçlarım ayrıldı ikiye
sonra katlandı dörde
bir de baktım bir tel bile kalmamış
saatler boyu ağladım
gözlüğüme düştü ince ince
bir ışık gürültüsü
sızılar hissettim alnımda
saatler boyu güldüm
ne komikti
ayna bile güldü
dışarıda bağıran manav bile
kasap'ın kedisi bile güldü halime
neden sonra uyandım düşümden
ayaklarım hükmetmiyordu bana
gövdemden ayrılmışlar
koşa-koşa kaçıyorlar
saçlarım terketti beni
şimdi de ayaklarım
geriye kalan bir başka
vücuttu dokunmak istediğim
Kayıt Tarihi : 17.9.2002 01:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!