Terkedildim Şiiri - Hüseyin Göndük

Sen su ben toprak
Sen rüzgâr ben yaprak
Aldın taşıdın beni bir bilinmeze
Yerine gelmez artık ne toprak
Ne de dalından düşen yaprak
Kaptırdın bedenimi derin bir girdaba
Çektin çıkardın kalbimi koydun kaba
Çırpınır seni seven zavallı kalbim
Uçmayı öğrenen yavru kuş misali
Sığınacak sevgi dolu yürek arar.
Gözlerinin içine bakarak
Ayrılığı koydun ya sen araya
Gemi vurmuştu o an karaya

Terk etmişti yıldızlar ve ay
O kâbus karanlık geceyi
Seninle güzeldi her şey
Sen gidince niceldi
Yüreğim küskün
Hem sana, hem bana
Kime neye çatacak
Na belli
Bırakıp gittin ya
İşte taa o andan beri
Ne yaptın ettin
Kendini unutturmamak için
Geride bıraktın bir enkaz
Sen neymişsin be haylaz
Birlikteliğimiz de ayrılığımız da
Çözümü olmayan kör düğüm
Zehir zemberek gecem gündüzüm
Sensizliği, sevgisizliği kaldıramam
Yaşamdan da vazgeçip
Bu enkazın altında da kalamam
Acısı ile tatlısı ile
Kör topal yaşama devam
21.05.09-Mersin

Hüseyin GÖNDÜK