Terk'in Acı Suretiyim.

kapı kapanır! gidince babam
yıkılır kalbimde ataerkil krallıklar!
annemin hüzünlü baktığı bir yalnızlık başlar
korkarım aşktan,baba olmaktan
ve yalnız bırakmaktan tüm kadınları

kara yazılı kadınlarla toplanırdı annem
terkedilmiş su başlarında
ve gözleri her gün
yılların hiç yenemediği bir hızla
dalardı karanlığa,suretiydim acının.
gördüğünde beni,
başlardı bir yerinden yalnızlığa.

derin denizler bulup!
beklerdi,sonsuz bir ufkun karşısında
aşksız bir kum saati akarken
beklerdi!
kırık kalbinin sızıları
zamanın ganj 'ında yıkanırdı

dizlerine gidemezdim!
terkin acı sureti,
her sabah uğradığı bir çıkmaz sokaktım.
varınca elleri soluk yüzümün duvarlarına
babama değerdi,kızardı kaderin ettiklerine

kırgın, ince örülmüş hayatın söküklerinden
her geçen akşam heba olunca emeği
verdiklerini geri alınca o denizden
giderdi yıllarca uzağa.
bana gelmezdi asla!

ve geldim buraya, vardım şimdiye.
hala o kapı da gözlerim
o gürültü,sonra o sert sessizlik
ne vakit geçti?

içe kapanık gençliğim!
aşktan korkan bir tarihtir yanızlığım

annemin küs bakışlarında!
bir çıkmaz sokak
terk'in acı suretiyim.

gelmezdi bana asla!