Terk-i Şahane Şiiri - İlke Söker

20 Kasım 2010 Cumartesi, 01:59 • tarihinde Ilke Söker tarafından eklendi

BU ŞİİRLE GÖNDERDİM KALBİMDEN SENİ
Bitti
Uzun uzun yüzüne bakmak zorunda kaldığım cellâdımdı İstanbul yolu
Mola vermeden bakıştık, yanıma gelemeden oracıkta benden alacağı şeylerin hesabını yaptı durdu sanki. Garip bir şekilde mutsuzdu. Bana önümdeki günleri nasıl geçireceğimi içimi nasıl ve ne kadar öldürebileceğini anlatır gibiyi di sessizliği.

Bitti
Yağmurlar gördüm. Artık gözlerim açık kalmaya devam edemezdi. Çevremde yaşanmış olanların taze eskimişliği, ısrarla umurumda olmaya çalışan umarsızlık kol gezerken; sana ulaşmak, sesini duymak, sana seni ne kadar çok sevdiğimi söylemek, yanına geliyorum demek ister gibiydi kalbim her şeye rağmen. Ama zaten umursamayacağını bildiğim gibi. Saldırıya geçtiğim son değirmen.

Bitti
Gerçekten söylediğin gibi şapşal kız; yorgun şehir çocuğunun gözlerine bakarken sen; istediğin yere gelirim ama nereli olduğumu katiyen tahmin edemezsin çünkü ben aşkın en zalim bitki örtüsünü besleyen sert iklimlerde
ama çok güvenli bir serada yaşı yorumdu ana fikrin. Aşkımızın yol haritası. Hakim kararsızlıkla ilk günde hemen dahil edemezken hayatlarımıza birbirimizi. O sabahın gecesi elimi tuttuğun kumsalın gölgesinde dalga sesleriyle bu dâhil olamayışta kaybolmuştuk. Hatırlarsın belki..

Bitti
Bir başlangıç vermeden birbirimize başlarda ironisi
Yükselen adrenalin kokusu
sabah uyanıp teras sıcağı içimize akarken bir birini tanımayan ancak bir birine sargın sarmaşık bir ikili..

Bitti
Yüzümle eskittim içimde yapamayışlarımı, zaman en büyük anti depresan çok yavaş yutulan belki kanayan kanayacak olan
sana dair ne varsa intikamla savrulmuş zaman..
Zaman düşerken kanayan ölü kırılganlıklar içine, içine akıttığın başka yüzlerle unuttuğun telaşsız bir o kadar da acımasız azılı bir düşman.

Bitti
Sanki dünyanın farklı bir yerindeydi yaşananlar. Görülmeyen görülmemiş alışkanlıklar alıştırdı beni sana seni bana. Anlaşılmak için aşkın tüm imkânlarına imkânsızlıklar biçtim. Kendimle savrulurken serseri,
bir sabah uyanıp da aynada gördüğüm yüze karşı utangaç ama samimi, iyi bir âşık kötü bir sevgili… kendine insanların ona duyduğu ilgiden daha az değer veren biri..

Benim sadakatim sadece aşka, sen kesinlikle haklıydın sevgili

Kadın
Yoruldum seni taşımaktan yoruldum. İçimi acıttı korkarak girdiğim yüzünün karanlığında, yavaş yavaş bırakmak maziyi oraya .. Seslerle yaşadık çoğu zaman belli belirsiz bir bilinç örtenken geceleri. Ellerinden tutup bıraktığım izleri başucuma, tekrar boyamakla geçer nasılsa. Sonra soğuk kış renklerinde bir Bolu sabahı aldanmak aşkına. Sevgili seni çok sevdim ama gidecek bir gelecek kalmadı telaşla yürüdüğümüz bu ıssız otobanda. Artık sende bırak dünyayı taşımayı. Senden hep bir şeyler alıp yerine hiç bir şey koymayan zamanı.

Erkek
Ruhumu zamanla vaftiz ettim. Yaz damlarken caddelere sevimli, ruhum kaybolmuş son çelebi yol çizgileri gibi şimdi nereye gideceğini bilemezken sana geldim. Gözlerim yağarken sağanak. Yüzünde görmenin terkedilmişliği acıttı kalbimi. Sonra bıraktım sessizliğimi asla aldatmam dediğim gururumu aşkınla aldattım dökemeden içimi. Dönüşüm cinayetimdi faili meşhur yüzünde işlenmiş.
İlacım farklı tenlerle enjekte olmuş doz aşımı anestezi.
Bu an ölen kalbimin doğum günüydü 5 haziran. Simdi seni emanet ederek gidiyorum yürüdüğümüz yollara geçtiğimiz sokaklara yorganına yastığına çarşafına baş ucunda duran parmak izlerine hiç sevmediğin çatıdaki kuşların kokusuna, hoşça kal sevgili..

Yüzün gecenin en güzel rengi. Tenin sabahyıldızı. Her şiir bir mahcubiyet gizler.Bu şiirde Bitti……

İlke SÖKER