Terk-i Diyar Şiiri - Yusuf Arıtürk

Ey benim kara kaşlı sevdiğim vuslat nerde ?
Mavilere sarmaladığım sevgilim hayallerimiz nerde ?
Belki çok hızlıydık, belkide çok sevdik
Peki nerde aşkımız nerde o gönülçelen ?
Içimde bir şey var anlam veremediğim tuhaf bir his
Böyle sevmekle gitmek arasında bir yer uzun serin, soğuk, yalnız ve bi çare
Hiç bu kadar sevmedim yada sevilmedimki ben
Tükendik sanırim hep ayni yer o kafe hep aynı seviştigimiz mekan hep aynı his hep aynı hüzün ve sensizlik.
Şimdi gitsem buralardan ter -i diyar etsem kalbini buraları ne ola ?
Isteğim çok değil ki masmavi gökyüzu ve kumsal serin bir lodos da olur , bir ev ve yanımda sadece yorganım akşam atesin basinda uyumak için sadece sessizlik ve yalnızlik
Sonra oda sıkıcı oluyor bunun adı ayran gönüllülük yada başka bişey önemli değil buda şiir değil zaten ahaha darmadağın yaziyorum son sözcuklerimi ... şimdi ise terk -i diyar ediyorum bu hayali.