Bulutların göç yürüyüşlerine şâhid oluyorum günlerdir...
Herşey bu kadar hareket hâlindeyken, yerimde saydığım için kendimden utanır oldum.
Şimdiki zamanın tüm kapılarını çarpıp çıkmak istiyorum, alıp başımı gitmek...
Savrulmak; her ne kadar başıboş bir eylem olsa da,
Yön kaybı yaşamak istiyorum hafızamla birlikte...
Ayıp etmek istiyorum giderek;
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Elleriniz dert görmesin.bir gidişin tadı rengi ve hüznü yansımış kalemin ucuna.
Doğal bir o kadar güzel tebriklerimle
TEBRİK EDERİM DEĞERLİ PAYLAŞIMINIZI VE SİZİ
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta