Mutluluklarımı ceplerimde taşıyorum,
Oysa hüzünlerim sırtımda bir dağ gibi ne tuhaf.
Süzülüşlerini görüyorum umutlarımın bensizliğin arka caddelerinden,
Ve bir terk-i diyar emaresi yükleniyor şah damarıma.
Bu şehirde bir bensizlik beliriyor; Adamlığım Tehlikede!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta