Terk Hali Şiiri - Selman Karaduman

Kalabalığına yalnız koşuyorum hayatın.
Son kez,
göresim geliyor sevdiğimi.
Sonra,
bırakıp gidesim geliyor.

Yine karaya büründü gün.
Deniz yorgundur şimdi dalga dalga coşmaya.
Şimdi,
kağıttan bir gemi yapsam,
kalemim dümen olsa...
Hayaline su değmiş bir yolculuğa çıksam.
Islak nemli kaçsam şehrin zorbalarından.
Bir kendim kalsam hayallerimle.
Nasılsa,
sevdiğim hep yanımda.

Yıkık dökük koşsam insan kokmayan coğrafyalara.
Vardığım liman sessiz olsa.
Ağlasam önce...
Sonra,
o gelse aklıma.
Çisil-çisil huzur yağsa...
Şükretsem!

Zaman zaman şehri özlesem.
Kalabalığı ansam anılarda.
Sonra,
geridekilere bir mektup yazsam.
Vasiyetime eklesem huzuru.
Ve
secdeye varsa ruhum.
Kıyamım miras olsa berilere.

AMİN...