Terk Ettiğin Limanlar Gibi

Adını anımsayarak uyandığım
Her kış sabahı
Hesabını soramadığım
Aldanmalarıma benzerdi
Bildik bir liman gibiydi hüzün
Kıyısından içimi yakan
Yüzün geçerdi
Uyanmak için ıslatırdım yüzümü
Öyle soğuktun ki
Tenim denize değer
Deniz üşürdü
Ve çekilirdi perdesi
Çocukluğumu öldürdüğm
Tüm köy evlerinin
Denizi olmayan kurak bir köyün
Deniz görmemiş çocukları gibiydim
Perdelerim çekilirdi gece olunca
Sevemezdim ayışığını
Yakamozlar benden kaçar
Sana giderdi

Boğulurdu deniz
İçimin fırtınalarında
Kıyıya vururdu tüm sevdiklerim
Işığı sönerdi sen gidince
Umudumu bağladığım
Deniz fenerlerinin
Karanlığında durup
Sana gidenlere ağlardım
Bulamazdım seyir defterini
Yüzünün batırdığı hiçbir geminin
Deniz dökülürdü gözlerimden
Gözyaşımın peşinden
Sana giderdim

Bilmezdim sonunu gittiğim yolun
Çıkmaz sokaklara sapardı ayaklarım
Şairlerim ölürdü
Kapatmadığım dehlizlerde
Şiirleri kalırdı geriye
Ölmek kolay değil diyen
Ben sana aşıktım zaten
Beceremezdim ölmeyi
Terkettiğin limanlar gibi
Beni bıraktığın yerde
Beklerdim geri dönmeni