Terk Ettiği Şehirlerde Kalıyordu Düşünce ...

Ben senin yanında çocuklaşıyorum, dedi ansızın…
Bana çocuk çocuk bak. Çocukça bir şeyler söyle, gülümse ki gülümseyeyim.
Dünlerin kasvet duvarları yıkılsın. Bu günlerden başlayarak yarınlara uzat benim gülümsemelerimi…

Tüm siyahlaşmış puslu gri olmuş kasvet duvarlarım. Yıkılışın mutluluk çemberinde ellerimi yana doğru açıp, koşmalıyım…
Hadi bana çocuk, çocuk diye seslen. Ve yarınların gülüşlerini vaad et bana, ki umutlarım doluşsun gülen yüzünle içime…