Terk etmeyin Şiiri - Ali Dost Gürgöz

Uzak bir ayrılığın izini taşıyor bu sevda yolları,
Yüreğimde papatyaların serin esintisi,
Sanki rüzgârla savrulmuş bir gelincik tarlasına düşmüşüm…
Birer birer uzaklaşıyor duygular,
Ne olur, bırakmayın beni
Sessizliğe ve hatıralara terk etmeyin.

İçimde hâlâ taptaze kalan bir umut var:
Bu sevda, zamanla değil, inançla büyüyecek.
Aldığım her nefes senin kokunla dolu,
Her çiçekte yüzünü,
Her adımda izini arıyorum…
Gözlerim seni arıyor,
Gönlüm senden haber bekliyor.

Dallarını nazlı nazlı eğen sevda ağacının altında,
Yağmur yüklü bulutların hüznünde saklıyım.
Kalbim, içini döken bir ırmak gibi akıyor
Özlemden,
Çağlayan bir şelalenin coşkusuyla seni çağırıyor.

Buradayım işte,
Yalnız değilim;
İçimde seninle birlikte yaşayan bir sevda var.
Unutma…
Sen hâlâ yüreğimin en derin yerindesin,
Ve seni hâlâ, tarifsiz bir aşkla seviyorum.

Beklediğim yol,
Özlemle örülmüş bir masalın patikası artık,
Belki de yolun sonundaki o bir bakış
Hasrete son verecek
Ve kalbimize sonsuzluğu yazacak.

Gökteki yıldızlar kadar yalnız,
Ama bir o kadar da parlak içimdeki sevda,
Her gelmediğin gün
Beklediğim yeni bir başlangıca dönüşüyor.
Çok özlüyorum…
Çok seviyorum…
Gel artık,
Başlasın masal.

ADG