Terk Etme Şiiri - Yaşar Ateş

Bak sevgili kardeşim
Mayın tarlası çok uzakta
Savaş gemisi
Çok yakın bu limana
Yaşamaksa zor bu kıyıda
Tel örgü çekilmiş umuda
Herkesi bulanık görüyorum
Kalmamış umut başucumda

Halk başkomutan bekler olmuş
Ama kimse başlamaz
Elini taşın altına koyupta
Tek başına
Değiştirmeyi şu koca dünyada
Kötülük denen afeti

Acı çektikçe sever olduk
Pişmanlığın esareti sardı yürekleri
Etrafımız çok karanlıktı
Soyunduk kurtarmaya vatanı
Kimse duramadı karşımızda
Düşman diye bir şey kalmadı
Bir avuç toprak bile
Kanla çizilen zaferle alındı

Unutma kardeşim
Ben asla sevemem vazgeçeni
Çünkü şu hayatta
Kaybetmek vazgeçmekle başlar
Tıpkı cahil padişahlar gibi
Cehalete hükümdar olmakla
Bu ülkeden vazgeçilmez
Lütfen dedirtme ve dinle
Bak sevgili kardeşim
Sen sen ol
Ne olursa olsun şükret
Terk etme bu toprağı
Kalsan da bir deri bir iskelet