Işıklar kapandı yine tüm hayallerimin üzerine..
Yalnızlığımı kendime saklıyorum düşüncelerim prangalar içinde
Sessizlik kaplıyor sonra ruhumun en ücra köşelerine
Terk ediyorum geçmişte karalanmış kirli sayfayı!
Çırılçıplak bedenimde atalarımın ateşi yanıyor amansızca
Tenimin her noktasına işlemiş bir koku var
Tarihi anlatıyor yalnız kalmışcasına..
Terk ediyorum geçmişte karalanmış kirli sayfayı!
İçimdeki iyilik tanrısı aşkı anlat diyor,kuşların kanat çırpmadığı gecede
Dilim tutuluyor birden bütün kelimeler canlanıyor gözlerimde
Biliyorum ama o beni affedecek ben onu düşünmesemde
Günahlar bedel ödeyecek, can bulacak sessizlikte!
Yinede terk ediyorum geçmişte karalanmış kirli sayfayı!
Kurumuş bir nehir gözlerin, amacından koparmış seni iklim
Buhar olmuş anıların, kafanı kaldır umutların semadan süzülüyor
Yağmur damlalarına sığınmış hayallerin, dağıt saçlarını yar!
Islansın o bedenin ihanetinin zifiri karanlığını aydınlat
Dokunsam aynı tadı verir hasret,
Gelme zaten vücudunda ölmemiş kötülük kasvet kasvet!
Bu ten bana ait değil gözlerim bakamaz aynaya..
Yüreğim almış başını gitmiş başına buyruk
Durmaz gözyaşlarım kan olmuş akar acımasız dünyaya
Her iman edene yakışır elbet kulluk..
Fakat yok oluyorum geçmişte karalanmış kirli sayfayla...
kirli sayfayla...
kirli sayfayla...
Kayıt Tarihi : 7.10.2013 12:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!