Terk Edişin Arzulanış Irmağı Akar
Kafları kovalayan koşuşlarımda yelelerimi y/ellere verdim.
-Uçtum zamanın kuş olduğu sensiz her deme. Kırılmış bir yüz, fotoğrafları ağlatıyor. Çekilmez oluyor her şey.
- Son sözünün yaprağı güzüme melali kitap oluyor.
Söz görmezliğin sakıncaları yüreğimi yırtıyor. Farkındalığın turfandasında içsel hezimetlerime hizmetçi oluyorum.
-Har ile baharın ortasında harman olmaya hazır bir mümin gibi mevzilerime konuluyorum.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta