Terk Edişin Arzulanış Irmağı Akar
Kafları kovalayan koşuşlarımda yelelerimi y/ellere verdim.
-Uçtum zamanın kuş olduğu sensiz her deme. Kırılmış bir yüz, fotoğrafları ağlatıyor. Çekilmez oluyor her şey.
- Son sözünün yaprağı güzüme melali kitap oluyor.
Söz görmezliğin sakıncaları yüreğimi yırtıyor. Farkındalığın turfandasında içsel hezimetlerime hizmetçi oluyorum.
-Har ile baharın ortasında harman olmaya hazır bir mümin gibi mevzilerime konuluyorum.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye