Açılmıyor artık bu kapılar
Sessizliğe büründü anılar
Kimbilir kaç gönüle sevda
Kaç ayrılık yaşadılar...
Duvarları yıkık virâne
Perdelerin rengi soldu
Kuşlar pervazlara konmaz oldu
Gelmeyeli aylar, yılları doldurdu..
Avlusunda gölgelik çardak
Gıcırdayan tahta kapısı
Mis kokulu akasya agacı
Dokunur hüznü gönül yarana
Çocukluğun gelir aklına
Dalar gözlerin boşluğa
Elllerin uzanır yokluğa
Uyumak istersin sonsuzluğa...
Safure Kalafat
Kayıt Tarihi : 9.10.2023 02:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Terk edilmiş eski evler,ahşap konaklar
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (2)