+Neden bunu kendine yapıyorsun?
-Neyi?
+Sanki sen kötüsün de, senin dışında herkes iyi!
-Bayım, ben depresif bir serseriyim.
+Git yıkan, Selma sana 3-5 giysi versin.
-Gerek yok, bunlar hepsi gereksiz.
+Normal ol azıcık, herkes dalga geçiyor seninle!
-Gök gürlerken bir anlık, yağmurlara sevinmek....
+Ne? Yine ne geveliyorsun ağzında?
-Hiçbir şey, ya da her şeyi....
+Çok seviyorsun değil mi gizemi?
-Benim size değil, insanlara sitemim....
+Kes de boş lakırdıyı, söyle bir işin var mı?
-Benim işim serserilik, evim tenha sokaklardır.
+Peki beden intihara kalkıştın?
-Memnunsuzluk hissi sadece.
+Seni memnun etmeyen ne?
-Mesela çiçekler kadar güzel kokmuyor olmak.
+Sen ölmek için bahane arıyorsun.
-Aramıyorum, aramama gerek kalmıyor.
+Şu kağıt....sen şiir mi yazıyorsun?
-Yazıyorum, sürekli hem de.
+Ne anlatıyorsun.
-Depresif şeyler genelde.
+Sebebi ne bu mutsuzluğunun?
-Öldürdüm içimdeki noksan umutsuzluğumu.
+E o zaman?
-Zaman durdu bayım, ve mutluluk yok oldu.
+Zaman akıyor ama, bak, saatim hâlâ çalışıyor.
-Hayır, saatin "zamanın var" diyerek seni kandırıyor....
Kayıt Tarihi : 5.4.2023 00:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!