Terk edilmenin korkusunu gittiği her yerlerde yaşamaya başlamıştı artık.
Duyduğu bütün sözlerde, o soru işaretleri ile dolu cümlelerini bile artık duymaya korkar olmuştu.
Terk edilmenin vereceği acıyı yaşamaktansa, terk edilecek olmanın verdiği bu korkudan kurtulmaya karar vermişti. Son buluşmasına duygularını koruyacak zırhlarla çıkmıştı sevdiğinin karşısına. Bu son buluşmasında sevdiğini terk eden diğer sevgililer gibi davranmıştı.
Onu terk ederken hiç geriye dönüp bakmadı.
Biliyor ki dönüp baktığı zaman gözyaşlarının oluşturduğu o hırçın dalgada boğulan sevdiğini ellerinden tutup bir kez daha çekecekti onu kendisine doğru. Yapamazdı bunu…
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta